Tago de la antaŭuloj

清明時節雨紛紛，路上行人欲斷魂。
---唐杜牧      Du Mu (803-852)
Pluveto dolĉe falas dum la periodo de Cinmin;
Homoj paŝas survoje kun malĝojaj vizaĝoj kvazaŭ mortontoj.

La ĉina festivalo Cinmin (清明 , Qingming) okazas dek kvin tagojn post la printempa ekvinokso, frue en aprilo. Homoj en tiu tago memoras la mortintojn, kaj kutime familioj balaas la tombojn de siaj prauloj. Tial oni ankaŭ nomas ĝin Tombo-balaa Tago.

Ne longe antaŭ Cinmin estas la festivalo Hanŝi (la tago de malvarmaj manĝaĵoj), kiam oni manĝas lumpiojn. Tiuj estas volvaĵoj el tre maldika pastaĵo, en kiun oni metas antaŭe kuiritajn ovopecetojn, viandopecetojn, legomojn, ktp. Tial en multaj okcidentaj landoj oni konas tiun manĝaĵon kun la nomo “printempa rulaĵo”.

Kial oni festas tiun tagon per malvarmaj manĝaĵoj? Laŭ la rakonto, estis nobelo Ĝie en la 7-a jarcento antaŭ la komuna erao. Li montris eksterordinaran lojalecon al sia princo dum ties ekzilo. Poste la princo fariĝis reĝo, kaj li volis retrovi la nobelon Ĝie, por ke li fariĝu ministro, sed Ĝie ne volis. Li nur volis vivi kun sia patrino en loĝejo sur monto. La reĝo bruligis la monton, pensante, ke Ĝie devos eliri por eviti la fajron. Sed Ĝie restis malgraŭ la fajro kaj kun sia patrino mortis sur arbo. La reĝo estis malgaja, kaj memore al Ĝie, la nobelo, li ordonis, ke dum tri tagoj oni ne rajtas uzi fajron.

Tial la tago ankoraŭ nun nomiĝas Tago de malvarmaj manĝaĵoj. Oni festas ĝin ne nur en Ĉinujo, sed ankaŭ en Koreujo kaj Vjetnamujo, kvankam la kutimoj estas iom malsamaj.

Laborantoj aŭ lernantoj, kiuj pro laboro aŭ lernado restas for de sia devenloko, revenas por kune purigi la tombojn de prauloj. Homoj preparas manĝaĵojn, fruktojn kaj ovojn por danki la Dion de la tero, ĉar oni kredas, ke tiu dio gardas la prageavojn. Homoj ankaŭ salutas siajn prageavojn. Oni ankaŭ metas kolorajn paperetojn sur la tombon. Tio signifas, ke la genepoj jam purigis la tombon.

Koloraj paperoj sur tombo en Singapuro.    Foto: Wikipedia/Jacklee CC BY-SA 3.0

Nuntempe la prageavoj ne plu kuŝas en tombejoj, sed en kestoj en turoj aŭ temploj. Homoj en pli modernaj lokoj salutas siajn prageavojn, kaj laŭ siaj regionoj preĝas por la estonta tempo. Anoj de la budhisma religio legas sutrojn por siaj prageavoj. Speciale oni legas la sutron Ksitigarba, en kiu estas priskriboj pri diversaj inferoj. 

Supre vi vidas centran scenon el la pentraĵo “Laŭ la rivero dum serena festo” (1085-1145), kiu estas la plej fama pentraĵo en Ĉinujo. Tiu pentraĵo estas multe pli larĝa ol alta, kaj ĝia longa formo permesas la montradon de diversaj scenoj dum Cinmin, laŭlonge de la du bordoj de la rivero Bjan. Oni vidas belan naturan pejzaĝon, kaj la ĉiutagan vivon en la kamparo kaj en la ĉefurbo Bjanljan (nun Kajfen). Laŭ informo en Vikipedio, la tuta pentraĵo enhavas 814 homojn, 60 bestojn, 28 ŝipojn, 30 konstruaĵojn, kaj 170 arbojn, inter aliaj aferoj. 

Liru Chen