Judit

Alessandro, mi tute konsentas pri tio!

Ni volonte legos poste, kiel tio sukcesis!

Ami estas stari
Mano-en-mane
Antaŭ la vivo 
Kune kun vi. 

Ami estas manĝi 
Ĉe sama tablo 
La ĉiutagan panon 
Kune kun vi.

[Refreno:] Sed vi silentas, ne vidas min kaj miaj vortoj afliktas vin. 
Sed vi silentas, ne vidas min, ĉar vi ne amas, vi ne amas min. 

Ami estas danci 
En somera pluvo 
Kun nudaj piedoj 
Kune kun vi. 

Ami estas sperti 
Pli feliĉajn tagojn 
En malfruaj noktoj
Kune kun vi. 

[Ripeti refrenon] 

Ami estas revi 
Aŭdacajn revojn 
En trankvilaj tagoj 
Kune kun vi. 

Ami estas kanti 
En ĉiu vespero 
Kanti tiun kanton
Kune kun vi. 

[Ripeti refrenon]

aflikti: kaŭzi fortan kor-doloron. 
aŭdaca: preta fari ion malgraŭ danĝeroj, malhelpoj aŭ sociaj premoj.
nuda: sen-vesta.
refreno: parto de kanto, kiun oni regule kaj plurfoje ripetas.
revi: imagi estontan realigon de tio, kion oni forte deziras.
revo: imago de feliĉigaj, dezirataj aferoj.

Profunda subpremo ĉagrenas mian koron.

Urĝas la afero! ĝi disigas nin.

Ŝokaj scenoj, neglekto kaj moko,

Viktimoj de la ekskludo.

Mi ne estas sola

En tiu revoluci´.

Aligu niajn voĉojn,

ne gravas la vundoj.

Sed mi ne estas sola (Urĝas la afero)

En tiu revoluci´. (ĝi disigas nin)

Aligu niajn voĉojn, (Ni luktas por pluvivi)

ne gravas la vundoj.

Sed mi ne estas sola (Ŝokaj scenoj)

En tiu revoluci´. (neglekto kaj moko)

Aligu niajn voĉojn, (Ni estas viktimoj de la ekskludo)

ne gravas la vundoj.

BIRDOJ  DE  UKRAINIAJ  MARĈEJOJ

Printempe, apenaŭ la suno komencas varmigi la teron, revekiĝas vivo en lagoj, riveroj, vastaj marĉaj teritorioj de deltoj. La akvo, ankoraŭ malvarma, nun preskaŭ bolas pro brulantaj pasioj; kaj aero pleniĝas de amaj triloj.

Tiu simpatia birdeto en eleganta nigra-blanka kostumo kaj kun frivola tufeto, aperas sur lagoj kaj marĉejoj fru-printempe. Okazas foje, ke eĉ neĝo ne tute degelis, - sed VANELO jam havas neston.

En varmaj printempaj tagoj sur malprofundaĵoj aŭdiĝas laŭta plaŭdado. Tie metas frajon fiŝoj.

Sur sablaj insuloj kaj aluviaĵoj ankaŭ bolas pasioj.

ŜTERNOJ estas birdoj fajnaj: ilian geedziĝon antaŭas rafinita ceremonio. La masklo, kaptinte fiŝon, proponas ĝin al sia fianĉino. Ŝi akceptas la tributon nur se la brava amindumanto plaĉas al ŝi. Sed ankaŭ li ne estas simplulo. Li ne tuj fordonas fiŝeton, sed incitas la inon, stimulante ŝiajn sentojn.

Fin-fine, ili ambaŭ rondiras en edziĝfesta danco, montrante sian reciprokan korinklinon.

En birdaj kolonioj estas sufiĉe malvaste, inter birdoj ofte okazas kvereloj. Sed kiam oni estas kune, pli facilas defendi siajn nestojn de diversaj rabistoj.

Larĝeco de flugiloj de BLANKVOSTA HALIAETO, proksima parenco de aglo, atingas du kaj duonan metrojn. Siajn kolosajn dumetrajn nestojn ĝi aranĝas sur altaj kaj dikaj arboj.

En la nesto kutime troviĝas 2 birdidoj; en ĉi tiu – eĉ tri!

Haliaetoj manĝas fiŝojn, kaptas malsanajn kaj feblajn birdojn kaj bestojn; ne preterlasas ili ankaŭ kadavraĵon.

La tuta vivo de haliaetoj estas kunligita kun akvo; do, precipe tragike influis ilin poluado de akva medio kaj drenado de marĉejoj.

Nun en la sudo de Ukrainio nestas nur kelkaj paroj de tiaj birdoj.

Komenciĝas somero. Sur marĉejoj bolas vivo.

Nun estas tempo de elkovo de birdidioj ĉe SKOLOPOJ. Tiu ĉi longokrura kaj longobeka buleto estas ĵus naskita birdido de STILZA  SKOLOPO.

Familiaj klopodoj de ARDEOJ  kaj  IBISOJ  nun plene kulminas.

Tiujn neĝoblankajn belulinojn oni preskaŭ ekstermis fine de deknaŭa jarcento pro iliaj luksaj plumoj, kiuj aperas por geedziĝa periodo. Tiam oni ornamis per tiuj plumoj virinajn ĉapelojn!

Monaĥe severe aspektas NIGRA  IBISO, aŭ  FALCINELO. Ĝi estas birdo sinkaŝema kaj silentema.

La birdidoj de PLATALEO, aŭ kulerbekulo, tre insiste elpetas nutraĵon de gepatroj.

ARDEOJ alterne kovas siajn ovojn. Dum ĉiu deĵorŝanĝo okazas saluta ceremonio.

Ne malpli tempeste okazas nutrado de birdidoj ĉe aliuj apudakvaj birdoj, ekzemple, ĉe MALGRANDA  KORMORANO.

Nerimarkeble trapasas somero, venas aŭtuno, kaj la vivo en marĉejoj trankviliĝas...  ĝis la sekva printempo.

Listo de birdonomoj por la filmo

Vanelo – Vanellus vanellus (Haradriiformes)

Ŝterno – Sterna, Thalasseus sandvicensis (Lariformes)

Haliaeto – Haliaeetus albicilla (Akcipitriformes)

Skolopoj

Stilza skolopo – Himantopus himantopus (Haradriiformes)

Ardeo – Egretta garzetta (Ardeiformes)

Nigra ibiso, aŭ falcinelo – Plegadis falcinellus (Ardeiformes)

Plataleo, aŭ kulerbekulo – Platalea leucorodia (Ardeiformes)

Malgranda kormorano – Phalacrocorax pygmaeus (Pelecaniformes)

Ardeo flava – Ardeola ralloides (Ardeiformes)

Pelikano – Pelecanus onocrotalus (Pelecaniformes)

Se velŝipo ekripozus

sur la polmo de mia man’

Tiam mi blovus ĝin sentimente

Kaj ĝin lasus pluiri ĉiam

laŭ la voj' de mia kor'

Ho! mia kor’, serenas kiel mar’,

Kiu kaŝas tiom da sekretoj

pri versoj pereintaj kaj ekstertempaj

Rimoj el ventoj kaj veloj

Vivo kiu ŝajnas martajd’

La malespera soleco ŝprucas

Ĵetante min al tiu kaj’

Dankon por via komento, kaj ni ĝojas, ke la filmo plaĉis, kaj estis utila por vi!

Gratulojn! Dum kiom da tempo vi lernis Esperanton?

Li iris trovi novajn florojn kiel pikabel’

Neniam vi forgesis tiun guston de miel’

Sed dume la malgranda planto iĝis rozjuvel’

Ĉu pretas li nun por surpriza forta amduel’?

Ne atentas li plu

Kaj ekmetos vi nun

En lian koron dornon

Ne atendis vi plu

Sed revenas li nun

Estos granda ŝtormo

Ie mi legis, ke arta beleco povas naskiĝi nur el (anima) doloro.  Mi ne scias, ĉ

ĉar la teksto kaj melodio estas en harmonio.

Mi realŝutis ĝin, espereble nun ĝi fariĝos videbla.

Mi tuj kontrolis, ĉu la filmo aperas por mi. Jes, senprobleme mi povis spekti ĝin de la komenco ĝis la fino.

Sed mi afable petas, faru teston ankaŭ aliaj. Kaj kio povas esti la kaŭzo, ke ĝi ne estas videbla por ĉiuj?

En la reto, mi trovis nur, ke li partoprenis jam Esperanto-eventon, ekzemple lastjare en decembro. Lin mencias ankaŭ Pola Radio, kiel „muzika akompano”. Mi supozas, ke li certgrade komprenas Esperanton, sed mi ne certas.

Bona demando, sed mi bedaŭrinde ne konas la respondon. Eble la verkisto de la teksto povus respondi.

Mi ĉiam ĝojas legi opiniojn pri la prezentitaj filmoj. Precipe, se la rimarkoj helpas min trovi taŭgajn filmojn.

Pri la paŭzo: Mi tute ne trovis longa la paŭzon en la indikita parto, ĉar, ĝenerale,  oni ne daŭre parolas en filmoj.

jmatty2000 skribis: Mi pensas ke la knabo diris: "Saluton! Ĉu mi ne kontraŭos aŭskulti mian historion? Mia patra vojaĝis tre multe." La teksto devas esti:  Ĉu VI ne kontraŭos aŭskulti mian historion? Mia patrO vojaĝis tre multe, sed la elparolo foje ne estas la plej bona.

Al mi, persone, tre plaĉas tiu ĉi kanto, la muziko, la voĉo kaj la reĝisorado.

Koran dankon Clair, por la precizigo!

Permesu, ke mi reagu en privata letero al vi.

Danko por via komento, JabierKubo! Fakte, „Gerda malaperis” estas eĉ pli longa filmo, pli ol unu kaj duonhora, sed mi konsideras ĝin al ĝenro de „instrufilmo”. Same dokumentfilmoj ne estas fikciaj. Sed mi konsentas forlasi la „ĝis nun unusolan” difinon, ĉar eble, kaj espereble baldaŭ naskiĝos pliaj origine Esperantlingvaj kaj longdaŭraj fikciaj filmoj.

Tre plaĉas al mi tiu filmo. Ĉefe pro la rolantoj, kiuj ludas nature, entuziasme, eĉ gaje en la filmo. Ili ĉiuj estas bonegaj artistoj, dankon kaj gratulojn al ili!

Dankon por via komento, Rico! Vi ja tute pravas!

Min kortuŝas vidi la Majstron, kia li estis, vidi lian trankvilan vizaĝon, modestan kliniĝon kaj aŭdi lian, bele artikigitan elparolon. Kion vi pensas, ĉu mi estas tro sentema?

  Mi esperas, ke la filmo plaĉos al vi.

Jes, vi pravas scivolemo:

tiu filmo estas por progresantoj, tial mi indikis ĝin en la „iom malfacila” kategorio. En la kategorio „malfacila”  rkzemple, mi metis la filmon „Mefisto”.

La filmo estas plene aŭdebla per mia komputilo, tiel mi ne scias, kila vi aŭdas malaperntajn frazojn. Pri tio, vi povos eble ricevi respondon de iu alia.

Hungaran „gulaŝsupon” oni kuiras sufiĉe longe, se tio estas el bovaĵo. Povas okazi, ke eĉ dum 7 horoj, super malforta fajro.

Vi pravas. Sed ankaŭ nuntempe multaj ŝatas kuiri ekster la loĝejo, en kaldrono,  dum ekskurso, aŭ ankaŭ hejme. Kiam estas bona vetero, ni kuiras subĉiele almenaŭ 1 – 2 fojojn ĉiumonate. Tiam la gusto de la manĝaĵo pliriĉiĝas.