Furorlisto

Min kortuŝas vidi la Majstron, kia li estis, vidi lian trankvilan vizaĝon, modestan kliniĝon kaj aŭdi lian, bele artikigitan elparolon. Kion vi pensas, ĉu mi estas tro sentema?

Multaj Esperantaj filmetoj estas nun troveblaj en la reto, sed bedaŭrinde preskaŭ ĉiuj enhavas lingvajn erarojn, malbonon prononcon aŭ aliajn problemojn, ĉar la plejmulto estas faritaj de amatoroj - precipe nuntempe, kiam multaj novaj homoj lernas Esperanton per Interreto. Mi aŭdis ŝercon, ke en la pasinteco post tri-semajna lernado la homoj komencis verki poemojn, sed en nia moderna mondo post tri-semajna lernado ili faras filmeton. Ne estas facile ĉiusemajne trovi filmeton, kiu estas perfekta en ĉiuj detaloj. Laŭdon kaj grandan dankon al Judit, kiu ĉiusemajne spektas amason da filmoj por trovi taŭgan proponon por uea.facila!

Mi ĉiam ĝojas legi opiniojn pri la prezentitaj filmoj. Precipe, se la rimarkoj helpas min trovi taŭgajn filmojn. Pri la paŭzo: Mi tute ne trovis longa la paŭzon en la indikita parto, ĉar, ĝenerale, oni ne daŭre parolas en filmoj. jmatty2000 skribis: Mi pensas ke la knabo diris: "Saluton! Ĉu mi ne kontraŭos aŭskulti mian historion? Mia patra vojaĝis tre multe." La teksto devas esti: Ĉu VI ne kontraŭos aŭskulti mian historion? Mia patrO vojaĝis tre multe, sed la elparolo foje ne estas la plej bona.

"Ĉiun vesperon li ekzercis hejme" => ĉu tiu frazo ĝustas? Mi dirus "Ĉiun vesperon li ekzercis sin hejme"

Tiu filmeto estas aparte interesa kaj spektinda, kvankam bedaŭrinde la parolanto parolas tre rapide, kio sendube malhelpos la komprenon por pluraj homoj. Oni spertas la etoson de tiu kongreso antaŭ 60 jaroj, kun grandaj homamasoj, granda entuziasmo. Tiutempe kongresoj en orient-Eŭropo ĉiam estis tre grandaj, ĉar la homoj ne povis vojaĝi al la okcidento, sed ĉiuj rajtis iri al kongreso en Pollando. Estas tre bele vidi la junan kaj ridetantan Marjorie Boulton, kiu subskribas siajn librojn, ankaŭ Julion Baghy. Krome estas tute mallonga peceto de eĉ pli malnova filmo (bedaŭrinde sen sono), kiu montras Zamenhof, kiu legas sian propran verkon.

Ankaű ĉi tie dankon al vi, kara Judit, pro la aldono mian kanton kaj ankaŭ pro via esprimo "mirinda voĉo"

Mi estis en kunveno, kiam eĉ John Wells devis kviete demandi pri tio, kion ĵus diris Franĉesco pro la tre rapida parolmaniero! Estas domaĝe, ke ne troviĝas subtitoloj en la filmeto. Tamen mi agnoskas, ke povus esti helpe por novuloj vidi, ke la lingvo, kiun ili nove lernas vere estas parolata de homoj en diversaj landoj kaj tiel rapide kiel iu ajn nacia lingvo

fiasko: tuta malsukceso Bonege. Kaj, ĉu vi scias la etimo (=vorto, de kiu alia vorto devenas, origino de vorto) de la vorto 'Fiasko'? En la itala lingvo, ĝi difinas speco da botelo ĉirkaŭita de pajlo, kiun oni uzas precipe por enhavi ruĝan vinon, ekzemple la vinon "Chianti" (Kjanti). Do, en la epoko de la unuaj operoj (=Muzika teatraĵo, konsistanta el kantoj kaj kvazaŭkantoj akompanataj de orkestro kaj kelkafoje baletoj), homoj kutime vizitis la teatron ne nur por 'spekti' operojn, sed ankaŭ por renkonti siajn geamikojn, por manĝi kaj por trinki dum la operado. Estis kutime kunporti siajn manĝaĵoin kaj trinkaĵojn. Fiaskoj estis kutime viditaj en teatroj. Kiam la publiko ne ŝatis ion ajn en la opero, kelkaj spektantoj ĵetis aferojn al la kantistoj por montri sian malaprobon. Kiam ili tute malŝatis la operon, ili ĵetis fiaskojn sur la scenejon! Tiel la operaĵo fariĝis "Fiasco" kaj la vorto fariĝis ne nur la nomo de la botelo sed ankaŭ la nomo de granda malsukceso.

Bela kanto, pensiga mesaĝo. Tre bona teksto, sufiĉe facila por Esperanto-lernantoj!

Kiam mi rigardis la filmon, mi efektive pensis, ke ĝia enhavo estas tre naiva. Sed poste mi tamen pensis, ke se aperus pli da tiaj filmoj, la mondo estus pli bona loko. Nuntempe estas emo al cinikeco, sed tio havas la sekvon, ke oni emas moki la homojn, kiuj faras bonajn agojn, anstataŭ admiri ilin. Estus preferinde formi la kutimojn, kaj precipe eduki infanojn, per tiaj "naivaj" filmoj.

En italio gxi estas tre fama. Multaj homoj kantas tiun dum la nacia festo.

onklina inklino Hahaha! Bonega filmo

Eble la eraro tamen estis utila, ĉar ni nun tiom diskutis ĝin (ankaŭ en Facebook), ke la homoj ne povos forgesi la ĝustan uzadon!

Dankon por via komento, Rico! Vi ja tute pravas!

Tia formo de kuirado estas uzata en landoj, kie en la pasinteco estis fajro en la kameno la tutan tagon. Do, oni simple lasis la kuirpoton super malgranda fajro dum horoj, senprobleme.

Vi pravas. Sed ankaŭ nuntempe multaj ŝatas kuiri ekster la loĝejo, en kaldrono, dum ekskurso, aŭ ankaŭ hejme. Kiam estas bona vetero, ni kuiras subĉiele almenaŭ 1 – 2 fojojn ĉiumonate. Tiam la gusto de la manĝaĵo pliriĉiĝas.

Dankon pro la bela kanto!

La knabineto estas tre ĉarma!

Fakte, mi tute ne konis la vorton 'pajaco' kaj ĵus konstatis, ke mi ne aldonis ĝin al mia listo! pajaco: tiu ĉi vorto venas de la italo pagliaccio kaj signifas 'klaŭno' aŭ 'grimacisto' de la malnova teatro: Mi konsilas al novaj lernantoj ne uzi la vorton, ĉar eĉ multaj spertuloj sendube neniam aŭdis pri ĝi! Kutime oni diras 'klaŭno', laŭ mi.

Fakte, kaj la 'rizkampaj' kaj la 'partizanaj' originoj de tiu kanto estas malfacile pravigeblaj. Jen mallonga (mi esperas) resumo. Pri la melodio estas multege da teorioj pri la deveno sed verŝajne ĝi devenas el jida muzika stilo, kiu nomiĝas 'Kezmer'. Oni registris kaj publikigis tiun melodion en 1919. La vortoj neniam aperis antaŭ la lastaj 1940aj jaroj. Kantistino kaj eksrizkampa laboristino Giovanna Daffini kantis ĝin dum fama muzika festivalo en Spoleto en 1964 kaj diris, ke tiu rizkampa versio estis la originala versio, kiun la laboristinoj kantis en la kampoj dum la terure malfacila labortago. Ŝi asertis, ke oni adaptis tiun kanton por krei la 'partizanan version'. Dum la sama festivalo oni kantis ankaŭ la partizanan version. Post kelkaj jaroj, Daffini agnoskis, ke en 1951 ŝi ricevis la vortojn de iu Scansiani, amiko kaj samurbano de Daffini. 1951. La 'partizana' versio aperis unue dum naciaj kaj internaciaj festivaloj en 1947. Estas vere, ke oni ne havas pruvojn aŭ dokumentojn pri iu ajn kantado de 'Bella Ciao' fare de la partizanoj dum la milito mem. Tamen, ĝi sendube fariĝis simbola kanto de la partizana batalado kaj rezistado kontraŭ la diktaturo. Kial? Verŝajne pro la dolĉa kaj inspiroplena melodio kaj la kortuŝaj vortoj. Mi ŝatas ambaŭ versiojn.

Mirinda projekto. Dankon por tiu fileto.

"ĝi estas origine itala partizana kanto de la Dua Mond-milito" Tio estas malprava, ĝi origine estis kanto de rizkampaj laboristinoj por protesti kontraŭ la tro penigaj laborkondiĉoj. Poste ĝiaj paroloj estis ŝanĝitaj por krei tiun partizanan kanton. https://www.youtube.com/watch?v=6CW6l-A1rnk

Belega voĉo! Oni aŭdas, ke li vere estas profesia kantisto. Sed li ne estas esperantisto, ĉu ne?

Kvankam nur iomete amatoreca, tamen tre kortuŝa filmo. Dankegon! P.S. Ŝajnas al mi, ke mi baldaŭ spektos ankoraŭfoje. Tiu ĉi filmo valoras tion.

Tre bone farita filmeto! La reĝisorado kaj aktorado ŝajnas vere profesiaj.

Mi komprenas la vortojn de la kanto se ne vere la sencon. Kion signifas “nenio estis ĝi”? Kiu estas la fiŝo?

Al mi, persone, tre plaĉas tiu ĉi kanto, la muziko, la voĉo kaj la reĝisorado.

La nomo de mia patro estis Jacques-Louis Mahé, kaj ne Jean-Louis. Kooperativo de Literatura Foiro ne ricevis "afablan permeson" de li. Estis pli facile neniam resendi la kontrakton, kiu estis kun la originala filmo (mi havas kopion de ĝi). Clair Mahé

Tre plaĉas al mi tiu filmo. Ĉefe pro la rolantoj, kiuj ludas nature, entuziasme, eĉ gaje en la filmo. Ili ĉiuj estas bonegaj artistoj, dankon kaj gratulojn al ili!

Belega mondfama kant', nur eĉ pli alirebla al ĉiuj dank' al Esperant'..

Belege!

Claude Piron, laŭ mi la plej granda franclingvana esperantisto.

Vere estas amaso da voĉoj kaj aliaj fonaj bruoj! Ĉu li faris tiun registraĵon dum Esperanto-kongreso? Tamen, li tiel klare parolas, ke oni ne havas problemon por kompreni ĉion.

@Anĝelokr Mi ĝojas, ke vi povis sekvi la filmon. Mi pensis, ke la parolanto parolas tro rapide, sed eble la teksto ne estas tiel malfacila, kiel mi supozis. Atentu pri erareto en via komento: "la filmeton estis tre interesa". Kompreneble, tio devus esti "la filmeto" sen akuzativo - sed mi certas, ke vi jam sciis tion!

Mi estas komencanto kaj mi povis kompreni preskaŭ ĉion, kion ŝi diris en tiu belega filmeto. Dankon pro alŝuti ĝin tie.

Halina! Vi estas granda! Vi faras gravan laboron. Mi deziras al vi pluajn sukcesojn! (Precipe por-Esperantajn).

"tiun ĉi" (du vortoj). Oni ne aldonas streketon en esprimoj kiel "ĉi tiu", "ĉi tie", "tio ĉi" ktp. Oni uzas la streketon kiam la "ĉi" estas parto de adverbo aŭ adjektivo, ekz. "ĉi-vespere", "ĉi-semajne", "ĉi-flanke", "ĉi-jara", ĉar la e- aŭ a-finaĵo rilatas al la tuta esprimo inkluzive de la "ĉi".

Facila, ankaŭ pro la ege malrapida kantado.

Belega kanto de fama tenoro (en la originala Itala versio), eĉ pli bela en Esperanto!

Jes, vi pravas scivolemo: tiu filmo estas por progresantoj, tial mi indikis ĝin en la „iom malfacila” kategorio. En la kategorio „malfacila” rkzemple, mi metis la filmon „Mefisto”. La filmo estas plene aŭdebla per mia komputilo, tiel mi ne scias, kila vi aŭdas malaperntajn frazojn. Pri tio, vi povos eble ricevi respondon de iu alia.

Mi jam povis foje partopreni subĉielan kuiradon en hungario. Al mi ege plaĉis la etoso kiam ni kune preparis la manĝajon, trinkante glason da bongusta vino. La apetito daure kreskis, finfine ni povis kune manĝi. Ĉiuj poste diris ke la manĝaĵo estis ege bongusta. Ĉu ne estas ankoraŭ iom da vino?

Hungaran „gulaŝsupon” oni kuiras sufiĉe longe, se tio estas el bovaĵo. Povas okazi, ke eĉ dum 7 horoj, super malforta fajro.

Mi estas kontenta, ke la filmo plaĉis al vi,Esperanto Radom. Mi opinias, ke tiaj filmoj multe helpas ekkoni la mondon!

Tre interesa filmo kaj rakonto (komento). Dankon!

surprize, mi sxatas vidi la videon.

Bonega ideo, dankegon!

Dankon Tim! Mi esperas, ke multaj komencantoj eluzos tiun eblon.

Vi pravas. La vorto 'pajaco' venas de la itala vorto 'pagliaccio', tre kutima, konata kaj uzata vorto, kvankam italoj ankaŭ uzas la angledevenan vorton 'clown'. Same kiel 'Fiasco', la vorto alprenis ankaŭ alian, figuran signifon. Tiu signifo priskribas homon, kiu ne estas serioza aŭ kiu ne kapablas organizi aŭ funkciigi ion ajn. La vorto 'pagliacciata' priskribas situacion, kiu ne estas bone organizata kaj sendube fariĝis fiasko... Eble amantoj de la kinarto memoras la filmon de Federico Fellini 'I Pagliacci' (La Klaŭnoj), 1970.

La homo, kiu rakontas havas tre klaran voĉon. Mi opinias, ke lernantoj, se ili havus la tekston, povus kompreni la filmeton pro la bona parolmaniero de la rakontanto.

Tre bela kaj ĉarma filmeto, certe taŭga por Esperanto-lernantoj, precipe pro la helpo de la subskriboj. Tamen la sonkvalito ne estas tiel bona kiel la bildkvalito.